Normalizasyon; veritabanı tasarım aşamasında çok önemli bir işlemdir. İlişkisel veritabanının tanımı ile birlikte ortaya atılmış ve kabul görmüş 5 normalizasyon kuralı vardır.
Normalizasyon Kuralı: bir satırdaki alan yalnızca tek bir bilgi içerir.
Normalizasyon Kuralı: bir tabloda anahtar olmayan her alan, birincil anahtar olarak tanımlı tüm alanlara bağlı olmak zorundadır. Ya da anahtar alanın birden fazla olduğu tablolarda, anahtar alanlardan sadece birine bağlı veriler tabloda yer almalı, ayrı bir tabloya taşınmalıdır. Bunun tersi de geçerlidir.
Normalizasyon Kuralı: Bir tablo için anahtar olmayan bir alan, anahtarı olmayan başka hiç bir alana bağlı olamaz.
Normalizasyon Kuralı: Birincil anahtar alanlar ile anahtarı olmayan alanlar arasında, birden fazla bağımsız bire-çok ilişkisine izin verilmez.
Normalizasyon Kuralı: tekrarlamaları ortadan kaldırmak için her tablonun mümkün olduğunca küçük parçalara bölünmesi gerekir.
Veri tabanı normalizasyon kuralları, bir ilişkisel veritabanının tasarlanma aşamaları değil de ilişkisel veri tabanında yer alacak kayıtların ilişkisel veri tabanı ile uyumlu olup olmadığını denetlemeye yöneliktir. İlişkisel veritabanı tasarımında aşağıdaki dört özellik yerine getirilmelidir.
a) Veri tekrarı yapılmamalıdır.
b) Boş yer mümkün olduğunca az olmadır.
c) Veri bütünlüğü sağlanmadır.
d) Veriler, aralarında bir ilişki tanımlanmaya müsait olmalıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder